Wolkers

Tien jaar geleden overleed Jan Wolkers, en deze week verscheen zijn biografie.

Ik heb niet eens zoveel van hem gelezen, maar begon ooit aan zijn dagboeken omdat hij een tuin had op Amstelglorie, net als wij.

Ook toen al hield Wolkers zich bezig met planten en beestjes, seks, schrijven, en eten. Niet noodzakelijk in die volgorde. Ik werd getroffen door zijn levenslust en zijn gulheid – Hij ging nooit op bezoek zonder een stapel met zorg uitgezochte cadeau’s en kookte gigantische maaltijden. Maarten van Rossem herinnert zich met ontzag de reusachtige gehaktballen die in huize Wolkers op tafel kwamen. Ik verlustigde me vooral in de fijne jarenzeventigcreaties. Garnalencocktail, met ananas. En hele bouwwerken van huzarensalade.

Dus ik foezelde een stukje de Maarten! in en mocht op de boot naar Texel, waar Carina Wolkers een miniversie van een Wolkersmaaltijd op tafel zette. Met een gevulde erwtensoep waardoor we de rest van de middag bijna niet meer konden lopen, en uitzicht over de Texelse velden.

Met het recept voor die reuzengehaktballen!